Sun

Słońce wyłoniło się zza horyzontu.
Ciepłe promienie otuliły ziemię raz jeszcze.
Świat ponownie nabrał barw, ostrości.
Zwierzęta otworzyły oczy gdy tylko poczuły blask.

Cały świat budził się do życia.
...tylko ja umierałem.

Nie na skraju przepaści.
Nie wśród wrzasku i tłumanów kurzu.

W ciszy.

Daleko od zmartwień.
Ból zdawał się odchodzić w zapomnienie.
Wszystko cichło.
Świat począł milczeć.
...począłem i ja.




Słońce stało już wysoko nad horyzontem.
Żadna chmura nie stała mu na drodze.
Zdawało się docierać wszędzie.
Rozświetlając każdy skrawek, każdy kąt.
...do mnie jednak nie dotarło.

Odcięty od życia.
Odrzucając zmartwienia,
razem ze szczęściem.



Nadszedł czas, gdy musiało zajść za horyzont.
Poczęło się robić chłodniej.
Życie cichło, ustawało.
Świat usypiał.

A ja się budziłem.